"Artık Yeşerecek Dalım Yok" Diyen Kadına

“Artık Yeşerecek Dalım Yok” Diyen Kadına

"Behiye Aksoy huzurevinde yaşıyor", "Ünlü assolist huzurevine düştü", "Efsane assolist şimdi huzurevinde", "Ünlü yıldız şimdi huzurevinde", "Bir zamanların yıldızıydı! Şimdi huzurevinde yalnız!" başlıklı haberlere sanal alemdeki haber sitelerinde gezinirken rastladım. Zaten iç karartıcı bir çok gelişmenin yaşandığı günümüzde bu haber içimi acıttı. Behiye Aksoy çocukluğumun yıldızı. İzmir Fuarı'nda izlerdik onu yaz aylarında...

Okumaya devam et

Alzheimer Hastalarını Ötekileştirmeyen Yaşanası Bir Mekân

Alzheimer Hastalarını Ötekileştirmeyen Yaşanası Bir Mekân

Türkiye Alzheimer Derneği Mersin Şubesi’nce Ekim-2008’de ilk kez düzenlenen Alzheimer (ALZ) Hastaları ve Yakınları Eğitim Kampına sosyal hizmet uzmanı/danışman olarak katılmıştım. Hastalardan, yakınlarından, diğer danışmanlardan çok şey öğrenmiş, dahası bir ‘düş’e dahil olmuştum. Dernek yönetimi ile gönüllüleri, hastalar için Gündüzlü Bakım Merkezi (GBM)ve akabinde de Yaşlı Yaşam Merkezi inşaatı yapmayı düşlüyordu. Düşün gerçeğe dönüşümünü; bazen yerinde görerek, bazen yazılı-sözlü görüşmeler...

Okumaya devam et

En Güzel Yaştayken Bunayan İnsanlar ve Yakınları İçin Bir Kitap

En Güzel Yaştayken Bunayan İnsanlar ve Yakınları İçin Bir Kitap

En güzel yaştaki insanların değişik ve süreğen hastalıklara yakalanması kaçınılmaz bir şey. Bu hastalıkların yol açtığı semptomlardan biri ve en yaygını da  ‘bunama’ dediğimiz demans. Şemsiye bir rahatsızlık olan ‘demans’ın en yaygın türü de Alzheimer(AH). Bu rahatsızlık kişinin belleğini ve beyin saatini bozduğundan –giderek- çocuklaşıp, bebekleşiyor. Bu rahatsızlığa yakalananların da, ona...

Okumaya devam et

İki Kişilik Hastalık: Alzheimer

Hepimiz birer ALZ. hasta adayı ya da potansiyel damdan düşücü olduğumuzdan, Nesrin Canbek Mengi'nin "Damdan Düşenler" kitabı çok anlamlı. "Teşhis konduğu ilk zamanlarda pek çok hata yaparak onu ve kendimi yıprattım. Hastanın kişilik ve davranışlarının değişip farklılaşacağını zamanla öğrendim. Dışarıdayken beni yorduğundan, çevrenin tepkilerinden rahatsız olduğumdan annemi -ve kendimi- eve hapsettim....

Okumaya devam et

“Alzheimer çocukları: Asi ve munis, sevimli ve kırılgan”

 21 Eylül Dünya Alzheimer Günü vesilesiyle bu hastalığına dikkat çekmek ve hastalık konusunda toplumun bilinç düzeyini arttırıcı çalışmalar yapmak hedefleniyor. Hastaların bakıma, onlara bakanların da anlaşılmağa ve desteğe ihtiyacı var. Geçmişte kaydettiği bilgileri geri çağıramadığı için mavinin renk, şahinin hayvan, lalenin çiçek olduğunu -artık- bilemeyen Alzheimer (ALZ.)  hastaları bazen isyankar, bazen...

Okumaya devam et

Alzheimer Konuştuk

Alzheimer(ALZ) Derneği Mersin Şubesi’nce bu yıl, 1-3 Kasım’da üçüncüsü düzenlenen ALZ. Eğitim Kampı programı bu kez beş ayaklıydı: hastalar, bakım verenler, aile hekimleri ile Çağ Üniversitesi Psikoloji Bölümü ve Mersin Üniversitesi Yaşlı Bakım Hizmetleri Bölümü öğrencileri ve halen/geçmişte ALZ. hastası yakını olan dernek gönüllüleri ya da Şube Başkanı Prof. Dr....

Okumaya devam et

Kaydetse Bile Geri Çağıramayanlar, Alzheimer Hastaları Üzerine

Onlar geride bıraktığı yaşantı ve yılları hatırlayamadığı, özlemin tadını unuttuğu, hayal gücünü yitirdiği, değişiklik ve yeniliklerden ürktüğü, sıkça hayrete düştüğü, acıktığını ya da doyduğunu bilemediği, hüznü kadrolu, coşkuyu geçici kıldığı, yıllardır tuttuğu  ‘hayat muhasebe defteri’ni yitirdiği, ‘mis kokan yalnızlığının zindanı’na gömüldüğü gibi ne denli sevildiğini de -çoğu kez- bilemez. Onlar evin...

Okumaya devam et

 Alzheimer İçin Müzikle Terapi

Antebin Hamamları" türküsünü kaç kez söyledik, kaç kez oynadık kim bilir. Ahhhh Ali Bey... Ne seni, ne oynayışını unutmayacağım; sen her şeyi unutmuş olsan da... "Alzheimer ( ALZ.) hastası annemle, annemin evindeyiz; yıllardır yaşanmışlıkların sindiği, kokusunda anılarımızı soluduğumuz evde. Bir zamanlar saçlarını taradığı, gülen yüzüne baktığı bir ayna. Kendi evinde kendi...

Okumaya devam et

Benim Annem “Çıtkırıldım”

Bir insanın tüm gün yaşlı ve demanslı biriyle yaşaması çok zor. Bakıcımız Pembe Hanım bizi bırakıp kaçmasın diye, elimizden geldiğince nefes almasını sağlıyoruz. Yaşadığımız günlük sıkıntılar bizi yoruyor elbette. Çaresiz kaldığımız zamanlar olduğunu da itiraf etmeliyim. Annemin bu kırılganlık ötesi "çıtkırıldım" hali içimi(zi) acıtıyor. Ben onun kötü kızıydım; cesur, gözü pek,...

Okumaya devam et

Kaybolan Yalnızca Çocuklarımız Mı?  

  "Kaybolan çocuklar" gerçeğine ilişkin bireysel ve toplumsal duyarlılığımız artmalı ve bu konuyu hepimiz görev addetmeliyiz. Çünkü kaybolan sadece çocuklarımız Ali, Hüseyin, Ahmet, Sevil, Gül, Ayşe, Ziya, Zehra(lar) değil. Farkında mısınız? Toplumsal güvenimiz ve değerlerimiz çoktan kayboldu.   Alkolik babasının her gün dövdüğü Ali, dedesinin cinsel yönden taciz ettiği Ayşe, abisinin başka erkeklere para karşılığı satmaya kalktığı Gül, sokaktaki...

Okumaya devam et