Müflis Hayat Müteahhiti
Daha ne kadar –sağlıklı- yaşarım? Bu saatten sonra dünyaya somut bir katkıda bulunabilir miyim? Göreceğiz.
Benim de özlemini duyduğum bir dünyayı kurmak isteyenlerle birlikte inşaata başladığım(ız)da cüssemi(zi)n küçüklüğü değil, umudumu(zu)n büyüklüğü önemliydi. Yetmedi. Çoğu bizim dışımızdaki nedenlerle iflas ettik.
Biraz toparlanınca daha küçük çaplı işlere kalkıştı(m-k). Yine beceremeyince zararım katlandı. Dürüst bir borçlu olarak konkordato ilan edebilirdim. Etmeyip kendime, hayata, direndim aklımca.
Öncelik ve sonralıklarımı belirleyeceğime cem’an kendimi yokumsayarak hayatımı başkalarının taleplerini ve tercihlerini gerçekleştirmeye adayan ben, şimdi hayatın benden götürdüklerinin hesabını çıkartmaya çalışıyorum.
Bir süredir hastayım. düşünmek ve kendimle yüzleşmek için geniş zamanım var. İşte bu süreçte;
- Gücümün sınırlarını bilmediğimi,
- İstiap haddimi aştığım için hayatı kaldırmakta zorlandığımı,
- Aslında müteahhitliğe önce kendi arsamda başlamam gerektiğini,
- Hayatın çok toplumsallık, az bireysellik değil; orta karar toplumsallık ve bireysellikle daha anlamlı olacağını,
- Yirmili yaşlarımdan itibaren verdiğim denge kurma mücadelesinin beni çok yorduğunu,
- Aslında müteahhitliğin bana uygun bir iş olmadığını
anladım ve öğrendim. Elli yaşında bir adamın bunu henüz öğrenmesi çok mu geç? Peki, zararın neresinden dönülürse kar değil mi?
Yaptığım, bina ettiğim, yıktığım her şey unutuldu. Çıkarları biten ya da alacağı bir şey kalmayan o insanlar şimdi yamacımda yok. Oysa ben hayatımı, o insanlar adına yüklendiğim inşaatların iskelelerinden izlemiştim. Anlaşılan mektepli değil, alaylı olduğum için o inşaatların statik hesaplarını iyi yapamamışım.
Bir arkadaşım benim gibi insanların kendi hayatlarını inşa edemeden ya temele takılıp ya da çatıya gelmenin isteğini duyarak hayatlarını tükettiğini söylediğinde çok sinirlenmiştim. Şimdi ise çok doğru olduğunu düşünüyorum.
Pişman mıyım? Tek bir konuda evet. Evlenmeli, aile kurmalı ve baba olmalıymışım. Hatta sadece baba olmak için evlenmeliymişim.
Daha ne kadar –sağlıklı- yaşarım? Bu saatten sonra dünyaya somut bir katkıda bulunabilir miyim? Göreceğiz.
Ben yine de hayatımın geri kalanı için kendi arsamda deprem yönetmeliğine uygun bir inşaata başlayacağım.
İhtiyaçlarım doğrultusunda çizilen mimari proje, en kaliteli malzeme ve mümkün olan en iyi ustalıkla gerçekleştirilecek. Ve en önemlisi dış cephede sıcak ve soğuğa karşı mantolama yapacağım
Bu yazı BIANET Sitesinde de yayınlanmaktadır.