Yazılarımız

Tanıyorum kendimi, hatta seni, hatta onu ve hatta diğerlerini de. Kendi 'artı'larımın ve 'eksi'lerimin farkındayım; başkalarınınkinin de. Ha, artılarımı her dem devreye sokar mıyım? Yanıt; canım istediğinde. Eksilerimi başkalarına her dem gösterir miyim? Yanıt; canım istediğinde. Benden zarar gelmez kimseye. Yarar? Ha, onu düşünmem lazım. Ne zaman 'ben'cil, ne zaman 'siz'cil olacağım kararı bana...

Okumaya devam et

"İçte dışta yalnızız. Her an kendimizle -düşük yoğunluklu da olsa- çatışma halindeyiz. Kendimizi ifade edemez olduk. Sorgulama yeteneğimizi de yitirdik. Durağanlıktan yakınıyoruz ama değişimden de ürküyoruz. İlgisiziz. İçimiz dışımız kirlendi. Baskı altındayız. Çaresiziz. Korkularımız var. Arayıştayız. Kırgınız. Kızgınız. Mutsuzuz. Hınçlıyız. Tahammülsüzüz. Kaygılıyız. Güvensiziz. Yani sıkıştık, sı-kış-tık" diyen(ler) ve "Hayatımızı -yani kendimizi- biz daraltıp, sıkıştırırız....

Okumaya devam et

"Bak" dedi "O kent benim için sığ bir kuyu. Her yere her şeye herkese yabancı olduğum o kuyunun sığlığı, tökezleyip de düştüğümde boğulmama engel değil. Kendime "gitme" dediğimde, teslimiyet duygusunu kabullenemiyorum. Kendime "Her şeyi göze al ve git" dediğimde korku bombardımanı başlıyor: "Ya "hemencecik boğulursan?" Gitmesem de, gitsem de yakınmalarım...

Okumaya devam et

Ben bu evin düzenini anlayamadım bir türlü. Başım dönüyor evin trafiğinden. İlişkiler bir tuhaf olmuş. Kocası yorgun argın kapıdan içeri giriyor; benim kız değil kalkmak, oturduğu yerden 'hoş geldin' bile demiyor. Adamcağız çoğu kez yiyeceğini bile kendi hazırlayıp yiyor. Canı isteyen kendine özel yemek yapıyor. Kız maydanoz var diye salata yemiyor, babası...

Okumaya devam et

Sevgili Güldünya; Uluslararası Af Örgütü, "Kadına Yönelik Şiddete Son!" kampanyası çerçevesinde senin adına bir mektup yarışması düzenlediğinde sana yazmak için niyetlenmiş ama hiç bitmeyen dünyevi nedenlerin ardına sığınıp yazamamıştım. Yıldızların oradan bizi izlediğini, sana gelen mektuplardan ülkemizde töre/namus gerekçeli cinayetlerinin görünür hale gelmesinde rol oynadığını bildiğini düşünüyorum. Seni kuzeninin kocasının tecavüzünden, hamile kalmaktan,...

Okumaya devam et

Hayatıma ışık veren iki çocuğumdan uzak olmak bana çok zor geldi. Onların sevdiği yemekleri yemeyerek kendimi cezalandırdım. Benim evrenimde bir tane yalan vardı; güya babamın olduğuna dair. Bu son yalana gerek yoktu hiç. “Nilgün Hanım yok mu?” diyerek girdi içeri. “Çocuğu hasta. İzinli. Oturun lütfen” deyince valizi yere bırakıp otururken “Ben...

Okumaya devam et