Herkesin Anneliği Kendine; Benzemez Kimseninki Bir Diğerine

Herkesin Anneliği Kendine; Benzemez Kimseninki Bir Diğerine

Uykusuzum; uyuyamadım dün gece. Annemin ölüm yıldönümünde yanında olamamamın yarattığı suçluluk ve hüzün uyutmadı beni. Arkadaşlarıyla dışarıya çıkan kızlarıma olan evham uyutmadı beni. Örgümü örüp, müzik dinlerken uçuşup önce kendime kondum. "Anne(m)siz kalalı iki yıl oldu ve –mecburen- öğrendim annesiz kalan çocukların –yaşı kaç olursa olsun- üşüdüğünü. O beni, koşulsuz seven tek...

Okumaya devam et

Dünyanın Bütün Çiçeklerini İsteyen Enstitülü Öğretmenler

Dünyanın Bütün Çiçeklerini İsteyen Enstitülü Öğretmenler

İlk ve orta öğrenimimi yatılı olarak sürdürdüğüm Aydın Ortaklar’daki okulumuz Köy Enstitüsü (1944) olarak açılıp, ardından İlk Öğretmen Okulu’na (1955), 1974’de alınan karar doğrultusunda da Öğretmen Lisesine dönüştürülmüştü. 1976'da Öğretmen Okulları son, Öğretmen Liseleri ilk mezunlarını verdi. Öğretmen olamadığımız gibi; bizden yana ters esen siyasi rüzgarların etkisiyle Eğitim Enstitülerindeki kontenjandan da...

Okumaya devam et

23 Nisan Öncesinde Arkadaşım Deniz İçin

23 Nisan Öncesinde Arkadaşım Deniz İçin

O yıllarca beklenilen ve doğması için büyük çaba harcanan bebeklerden biri. Annesi karnındaki hazineyi korumak için aylarca yattığı yerdeki pencereden dışarıdaki hayatı seyretti. Kalkmasına izin verilmediğinden onlarca komedi filmi izleyip, kesmeşeker modelli battaniye ördü bebeği karnında büyürken. Deniz’le arkadaşlığımız o günlerde başladı. Ellerimi annesinin karnına koyardım, o da bana attığı küçücük...

Okumaya devam et

Mamak Zindanında "En Güzel Şarkılar Hiç Söylemediklerimiz"

Mamak Zindanında “En Güzel Şarkılar Hiç Söylemediklerimiz”

1982'de Mamak Askeri Cezaevinde 1. ve 2. koğuşta kalan kadınların yazdığı ve gönderdiği 40 mektup ve kartın esareti aradan geçen 26 yıl sonra vicdanıyla baş edemeyen bir görevli sayesinde sona ermiş ve Devrimci 78’liler Federasyonu aracılığıyla bu mektuplar 8 Şubat'ta Ankara’da açılan bir sergiyle sahiplerine ulaştırılmıştı. Açılış esnasında Federasyon Başkanı Ruşen...

Okumaya devam et

"Ne Yapsam İçimde O Eski Sinemalar"

“Ne Yapsam İçimde O Eski Sinemalar”

Sanal alemde amaçsız gezinirken yolum "Söke Belediyesi uzun süredir faaliyette olmayan ilçenin en büyük oturma düzeni ve salonuna sahip Efes Sineması'nı kiralıyor" haberinin yer aldığı sayfaya düştü. Memlekete son gidişimde yıkılmayıp, dimdik ayakta olduğunu görünce mutlu olduğum "Efes Sineması"nın Belediye tarafından kiralanarak kentin kültür hizmetlerinde kullanılacağını öğrenince sanal yolculuğumu bitirip, "Ne...

Okumaya devam et

Alkolün Fasit Dairesi Tüm Hayatı Dışarıda Bıraktığında...

Alkolün Fasit Dairesi Tüm Hayatı Dışarıda Bıraktığında…

Hayatın zorluklarını kolaylaştırmak, ağırlığını hafifletmek için herkesin başvurduğu yollar ve aldığı önlemler farklı. Mücadele edilmeyen hayat; hayat değil(mi?) zaten. Hayatın "mücadele etmelisin" talimatını aldığımdan bu yana hep koşuşturdum. Babam öldüğünde kardeşim ve ben lisedeydik. Annem; derleyip topladı bizi. Ekonomik sıkıntımız yoktu. Okul bitti. İşe girdim. Kariyerim her geçen gün yükseldi. İyi...

Okumaya devam et

Bu Yazı Artık "Rakı Şişesinde Balık" Olmak İstemeyenler İçin

Bu Yazı Artık “Rakı Şişesinde Balık” Olmak İstemeyenler İçin

Alkol-sever bir kadını anlattığım "Fasit Daire" başlıklı yazımı yazarken bir arkadaşım bana Ceylan Daş Tuğrul’un "Rakı Şişesinde Balık Olmadan" adlı kitabından(**) söz edince kitabı aldım. Okurken tuttuğum aşağıdaki notları sizinle paylaşmak isterim. Alkol bağımlısının iş performansı düşer Doğru zaman ve miktarda alındığında zararsız olan alkol; sağlıklı bir yaşamın keyif verici bir parçası olabilir. Alkol, sosyal...

Okumaya devam et

Kanımdan Değil, Canımdan

Kanımdan Değil, Canımdan

Ruhumun boşlukta olduğu bir akşam elimdeki televizyon kumandasıyla kanallar arasında gezintiye çıkmıştım ki; bir hemşirenin karşısındaki erkeğe “Kan grubu ‘AB’ olan bir annenin ‘0’ grubu çocuğu olmaz”  cümlesini söylediği sahneyle karşılaştım.(*) Ben bu filmi daha önce izlediğimden bu cümle;  tüm vücudumun alevlenip beynimin donmasına, omuzlarımın çöküp, gözlerimin yuvasından fırlamasına dahası boğazıma çiviler...

Okumaya devam et

O Küçümen Bir Kadın Değil, Çocuk

O Küçümen Bir Kadın Değil, Çocuk

Antalya’da yaşayan arkadaşım Serpil telefonda anlatıyordu: "Ben çabucak büyüyüp bezden kurtulacağı, yemeğini kendisinin yiyeceği, derdini anlatacağı günlerin gelmesini beklerken, annemin 'Büyüdükçe dertleri de büyüyor. Keşke öyle ufacık kalsa bebeğin' demesine sinirlenirdim. Hayat  her şeyde olduğu gibi; yine annemi haklı çıkardı. Dertleriyle birlikte büyüyorlar. "Bir taneyle yaşadığım sorunlar gözümü korkuttuğundan ikinciyi doğuramadım. Hastalıklar, kreşe taşıma,...

Okumaya devam et

Kendini Sürgüne Yollayan Adam

Kendini Sürgüne Yollayan Adam

Bazen ortalıktan kaybolup, bir süre sonra yeniden ortaya çoksa da, iki yıldır sabahları onu görmeye alıştım. Postane ile Halk Ekmek Büfesi’nin köşesinde plastik kolçaklı -aslında beyaz olmalı- bir sandalyede bacak bacak üstüne atıp, ağzından burnundan dumanlar çıkartarak sigara içerken gelip geçenle göz iletişimi kurmadan çevreyi boş gözlerle seyreden, görmekten aşina olduğu...

Okumaya devam et